Οβιδιακές μεταμορφώσεις θεσιθήρων

του Σπύρου Κουζινόπουλου


Είναι να χάνει κανείς «τα αυγά και τα πασχάλια» σ΄ αυτές τις δημοτικές εκλογές. Με τις κινήσεις κάποιων «παραγόντων» της τοπικής αυτοδιοίκησης προς συγκεκριμένους υποψηφίους δημάρχους. Χωρίς αρχές, χωρίς πολιτικά κριτήρια, δίχως οράματα και ιδεολογικές συγγένειες, αλλά στη βάση κάποιου «ταξίματος», που ειδικά τις τελευταίες ημέρες, ενόψει και της συμπλήρωσης των ψηφοδελτίων των συνδυασμών, πάει σύννεφο.


Από τη μία έχουμε φθαρμένους πρώην αυτοδιοικητικούς, που ενώ επί μήνες ....

κατηγορούσαν υποψηφίους δημάρχους ως «άχρηστους», «κλέφτες», «απατεώνες» και «μαυρογιαλούρους», έτρεξαν να ενταχθούν στο ψηφοδέλτιο αυτών των ίδιων υποψηφίων που μόλις χτες λοιδορούσαν, μόλις άκουσαν το σχετικό προεκλογικό «τάξιμο». Το οποίο συνήθως εκφράζεται σε υποσχέσεις για μία αμοιβόμενη θέση αντιδημάρχου ή προέδρου δημοτικής επιχείρησης. Και δεν είναι υπερβολή τα όσα ευρέως κυκλοφορούν τις τελευταίες ημέρες, ότι συγκεκριμένος υποψήφιος δήμαρχος, εναντίον του οποίου εκτοξεύθηκαν και οι παραπάνω καταγγελίες, υποσχέθηκε σε περισσότερα από 100 άτομα μία παρόμοια θέση!!


Από την άλλη όμως, έχουμε άλλους αυτοδιοικητικούς παράγοντες να επιδίδονται σε οβιδιακές μεταμορφώσεις και κινήσεις, προσχωρώντας σε ψηφοδέλτια χωρίς να τους συνδέει με τον υποψήφιο δήμαρχο κανένας κοινός στόχος, κανένα πρόγραμμα και πολύ περισσότερο καμία πολιτική συγγένεια. Τότε; Ε, η μόνη τους προσδοκία είναι ο υποψήφιος δήμαρχος τον οποίο επέλεξαν, να κατορθώσει να εκλεγεί, ώστε να καταλάβουν κι αυτοί μία θέση στο… όνειρο (συγνώμη, στην καρέκλα ήθελα να πω).


Νομίζουν όλοι αυτοί ότι οι ψηφοφόροι αποτελούν κοπάδι προβάτων που θα τους ακολουθήσει όπου κι αν μετακινηθούν. Πλανώνται οικτρά. Οι πολίτες, ιδιαίτερα οι νέοι, και κρίση έχουν και θα τιμωρήσουν σκληρά με την ψήφο τους όλα αυτά τα παραστρατήματα. Εμείς θα δικαιολογούσαμε ένα αυτοδιοικητικό στέλεχος που θα εντάσσονταν σε κάποιο ψηφοδέλτιο και αποχωρούσε από αυτό μόλις έβλεπε ότι δεν υπάρχει πρόγραμμα, δεν διαπνέεται από αναπτυξιακή προοπτική, δεν υπάρχει σχεδιασμός. Θα ήταν μία γενναία πολιτική πράξη ευθύνης. Αλλά η περίπτωση των άλλων, που μετακινούνται προς τα εκεί που υπάρχουν περισσότερες υποσχέσεις για «καρέκλα», δεν λέγεται θεσιθηρία; Καλά παραδείγματα δίνουν στα παιδιά τους……