Γιατί με τον Λάκη Οικονομίδη

Ο δημοσιογράφος Νίκος Δημαράς* εξηγεί:
Γιατί με τον Λάκη Οικονομίδη



Στην περιοχή Νέας Μηχανιώνας - Επανομής ζω τον περισσότερο χρόνο από το 2002 μέχρι και σήμερα, συνδυάζοντας ορισμένες επαγγελματικές δραστηριότητες με άλλα ενδιαφέροντά μου, όπως είναι η αγάπη για το ωραίο φυσικό περιβάλλον, η ημι-αγροτική ζωή και η συμμετοχή στα κοινά μέσα από το Διοικητικό Συμβούλιο του συλλόγου του οικισμού Πύργου Επανομής «Κυανή Ακτή».
Στο διάστημα αυτό γνώρισα από κοντά αρκετούς παράγοντες της αυτοδιοίκησης, που είναι και σήμερα δήμαρχοι, αντιδήμαρχοι και δημοτικοί σύμβουλοι στους Καποδιστριακούς Δήμους. Ο καθένας είχε τα δικά του χαρακτηριστικά και τις ιδιαίτερες συμπεριφορές. Άλλος το έπαιζε «ανώτατος άρχων», άλλος «παντογνώστης», άλλος «μειλίχιος» και «καλό παιδί», άλλος «μέσα σε όλα» και άλλος «επαγγελματίας υποσχεσιολόγος».


Διαβάστε τη συνέχεια 



Τον Απόστολο (Λάκη) Οικονομίδη γνώρισα πιο καλά την τελευταία τετραετία, λόγω των αναγκών συνεργασίας με τον σύλλογο «Κυανή Ακτή», στον οποίο είμαι γενικός γραμματέας (για δεύτερη τριετία) με πρόεδρο τον Ιωσήφ Δόμβρο.
Πήγαμε να πάρουμε από το Δασαρχείο καμιά 120αριά δέντρα για να τα φυτέψουμε στην παραλιακή ζώνη του οικισμού (γκρέμια), στο πλαίσιο εκστρατείας δενδροφύτευσης, αλλά δεν είχαμε φορτηγό για τη μεταφορά. Ο Ιωσήφ τηλεφώνησε στον δήμαρχο και έτσι μας έστειλε ένα ημιφορτηγό και κάναμε τη δουλειά μας. Την ημέρα της δενδροφύτευσης έβρεχε. Και εκεί που ξεφορτώναμε τα πευκάκια, να και ο δήμαρχος με ένα λευκό μικρό αυτοκίνητο. Αρχίζει να σηκώνει δέντρα και να τα κουβαλάει μαζί μας στον κατήφορο προς τα γκρέμια, μαζί με δύο ακόμη άτομα από τον Δήμο Επανομής. Όταν σταματήσαμε για να πάρουμε μια ανάσα, ο Ιωσήφ μου γνώρισε τον Απόστολο Οικονομίδη. «Χαίρω πολύ κύριε δήμαρχε» του λέω. «Λάκης», μου απαντάει. «Λάκης Οικονομίδης, έτσι με λένε». 
Αμέσως αποκτήσαμε οικειότητα και κάναμε καλαμπούρια, ενώ σε λίγο συνεχίσαμε υπό ψιλόβροχο την δενδροφύτευση, με την σημαντική βοήθεια του γείτονά μας Αχιλλέα, που είναι ένα εξαιρετικό άτομο από το Δυρράχιο. Στο τέλος προτείναμε στον Λάκη να κεράσουμε ένα ουζάκι, αλλά δεν δέχτηκε. «Έχω πολλή δουλειά και πρέπει να φύγω», μας λέει, ενώ ο Ιωσήφ συμπλήρωσε: «Ο Δήμαρχος δεν πίνει…»
Σε μια άλλη φάση έπιασε ξαφνικά φωτιά στο δρόμο προς παραλία Επανομής και καίγονταν κολώνες της ΔΕΗ. Τρέξαμε να δούμε τι συμβαίνει και με το που φτάνουμε να ο Δήμαρχος και ο αντιδήμαρχος να τρέχουν και να σβήνουν την φωτιά, ενώ το γκρέϊντερ άνοιγε γύρω - γύρω αντιπυρικές ζώνες. Ένας θρασύτατος τύπος, που παραθέριζε εκεί κοντά ήρθε ασθμαίνοντας και φορώντας μαγιώ - σχεδόν στριγκάκι - άρχισε να βρίζει τους πάντες. Πήγα να τον συγκρατήσω και τελικά επιτέθηκε σε μένα, χωρίς να ξέρει ποιος είμαι. Ο Δήμαρχος σε πλήρη ηρεμία πλησίασε και προσπάθησε να τον καθησυχάσει. Η φωτιά έσβησε και ο τύπος σταμάτησε να αφρίζει…
Τα καλοκαίρια κάνουμε πολιτιστικές εκδηλώσεις, εκεί στο παρκάκι Ιτιάς του συλλόγου μας. Με τα πενιχρά μέσα που διαθέτουμε δυσκολευόμαστε να βρίσκουμε τόσα πολλά τραπέζια και καρέκλες. Βγάζουμε από τα σπίτια τα δικά μας, ενώ μας φέρνει και ο Δήμαρχος τα δικά του από το σπίτι… (Φέτος αγοράσαμε).
Τι άλλο θέλει ο άνθρωπος για να νοιώσει οικειότητα και να έχει ένα καλό επίπεδο συνεργασίας με τους δημοτικούς άρχοντες; Και στο γραφείο του δυό - τρεις φορές που πήγαμε είδα πως υποδεχόταν και πως μιλούσε στους ανθρώπους. 
Και όταν ένα βράδυ κάναμε πολιτική συζήτηση κατάλαβα το εύρος του μυαλού του και την θετική σκέψη του. «Ως καθηγητής μαθηματικών πρέπει να σκέφτεται θετικά», μου λέει ο Ιωσήφ.
Ένα άλλο βράδυ πίναμε ποτό με τον Αιμίλιο στο Πλαγιάρι. Σε μια διπλανή παρέα πέντε - έξι άτομα (γυναίκες και άντρες) μιλούσαν για τα σχολικά τους χρόνια. Τους ρώτησα από περιέργεια: «Μήπως είχατε καθηγητή τον κ. Οικονομίδη;» «Τον Λάκη;» μου απαντάει η Κατερίνα του Γιάννη. «Χρυσός άνθρωπος»… «Και καλός καθηγητής» συμπλήρωσε ένας άλλος. 
Σε μια άλλη κουβέντα στο καφενείο της πλατείας Επανομής ρώτησα την παρέα: «Και με τον Δήμο, με τα έργα τι γίνεται; «Ό,τι γίνεται παντού», σχολίασε με σοβαρότητα ο Στέλιος. «Εδώ γίνανε κάποια πράγματα, τελειώνει και το αποχετευτικό, αλλά ο τόπος έχει μεγάλες ανάγκες. Και ο Δήμαρχος θέλει βοήθεια. Θέλει και άλλους ανθρώπους κοντά του. Τρέχει παντού ο άνθρωπος και ό,τι υπόσχεται το κάνει. Αν μαζευτείτε πολλοί θα πάει καλά η δουλειά, τώρα μάλιστα, που ο Δήμος μεγάλωσε. Ο Λάκης είναι δραστήριος και μπεσαλής. Δουλεύει με σχέδιο και πρόγραμμα και έχει τόσα χρόνια στην αυτοδιοίκηση. Δεν λέει φανφάρες, αλλά ξέρει πρόσωπα και πράγματα ».
Όταν μου έγινε η πρόταση να κατέβω ως υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος, κάθισα και σκέφτηκα: Τελικά δεν δοκιμάζεις; Δεν είναι ωραίο πράγμα να κάνεις κάτι για τον τόπο στον οποίο ζεις και περνάς τον περισσότερο χρόνο; Δεν είναι ωραίο να βοηθάς λιγάκι, να βάλεις ένα λιθαράκι; που λέει ο λόγος. Δεν είναι ωραίο να φροντίζεις το περιβάλλον, να φυτεύεις δέντρα, να κάνεις μια πολιτιστική εκδήλωση, μια ημερίδα ή να προβάλεις τις ανάγκες της περιοχής σου και στο βαθμό, που μπορείς να αναδεικνύεις τα μεγάλα θέματα, ώστε να γίνει η ζωή μας λίγο καλύτερη και να έχουν καλύτερο μέλλον τα παιδιά μας; Δεν μπορεί αυτός ο τόπος, που είναι τόσο προικισμένος, να γίνει ένα πρότυπο ανάπτυξης και προόδου; 
Και αν όλα αυτά μπορείς να τα κάνεις με ανθρώπους συνεργάσιμους και απλούς, που δεν τρελαίνονται για εξουσία και χρήμα δεν είναι καλύτερα; 
Να λοιπόν γιατί είπα ναι στον Λάκη Οικονομίδη.
Στο κάτω -κάτω κανένας αγώνας δεν πάει χαμένος, που λέει και η Χαρούλα Αλεξίου.


* Ο Νίκος Δημαράς είναι δημοσιογράφος - μέλος της ΕΣΗΕΜ-Θ τ. Διευθυντής Ρ/Φ ΕΡΤ 3